Terapia osoczem bogatopłytkowym - wywiad z ortopedą
Terapia osoczem bogatopłytkowym to nowoczesne narzędzie medycyny w walce ze starzeniem się organizmu, bólem oraz różnego rodzaju schorzeniami. Terapia zyskała uznanie również w ortopedii gdzie pomaga pacjentom z urazami i zwyrodnieniami stawów. Na temat leczenia osoczem bogatopłytkowym opowiada ortopeda - Marcin Czekała.
Kiedy zdecydować się na zastrzyk z osocza bogatopłytkowego?
Podawanie osocza jest wskazane w kilku przypadkach. Najbardziej powszechnym jest choroba zwyrodnieniowa stawów. Zarówno stawu biodrowego, kolanowego czy barkowego.
Kolejnym wskazaniem są różnego rodzaju entezopatie, tendinoptie, czyli zmiany przeciążeniowo – zapalne obejmujące najpowszechniejsze okolice jak: zapalenia nadkłykcia kości ramiennej czyli łokieć tenisisty, łokieć golfisty, zapalenie więzadła rzepki, zapalenie ścięgna Achillesa.
Trzecia główna grupa to zmiany pourazowe: uszkodzenia łąkotek w stawie kolanowym, uszkodzenie więzadeł w obrębie stawu kolanowego jak i uszkodzenia ścięgien w obrębie stożka rotatorów w stawach ramiennych.
Terapie różnią się między sobą miedzy innymi składem przygotowywanych preparatów. To są kwestie techniczne, które zostają w gestii lekarza.
Czyli z jednej strony są to osoby aktywne fizycznie, często sportowcy, a z drugiej osoby starsze, których problemy związane są z wiekiem i z procesami starzenia?
Główną grupą są osoby w średnim wieku, które zaczynają mieć dolegliwości ze strony układy ruchu i powinny rozpocząć profilaktykę rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów. Taką terapię powinni rozważyć w przypadku wystąpienia pierwszych łagodnych bólów stawów. Oczywiście wiek biologiczny nie zawsze idzie w parze z wiekiem metrykalnym, więc warto rozważyć te terapię w każdym wieku. W przypadkach pourazowych terapia jest zalecana praktycznie w każdym wieku.
Jaki jest mechanizm leczenia w tej terapii? Co się dzieje w organizmie, kiedy osocze zostanie wstrzyknięte?
Głównym czynnikiem terapeutycznym są płytki krwi i zawarte w nich substancje odpowiedzialne za regenerację uszkodzeń naszego organizmu. Mają one z jednej strony działanie przeciwzapalne, ale również odbudowują uszkodzoną tkankę i powodują powstanie "blizny".
Płytki krwi są izolowane z osocza w wyniku odwirowania krwi pełnej pobranej z żyły obwodowej Pacjenta. Efekt uzyskujemy po 3-4 tygodniach od wstrzyknięcia, należy się więc uzbroić w cierpliwość
Czy terapia ma długotrwały efekt?
W zależności od wskazań, wieku pacjenta i przyczyn podawania osocza można się spodziewać różnego czasu utrzymywania się efektu. Jeśli jest to pacjent młodszy, który ma zmiany pourazowe, to podanie osocza ma przyspieszyć efekt gojenia i z założenia powinniśmy uzyskać w miarę trwały efekt, kilkuletni.
Jeśli podajemy preparat w chorobie zwyrodnieniowej należy to traktować jako kilku – kilkunastomiesięczną terapię spowalniającą rozwój choroby. Czyli w tym przypadku będzie potrzeba systematycznego podawania osocza raz w roku lub raz na dwa lata, żeby opóźnić proces, który w tej chili jest nieodwracalny i nieuleczalny. Nie jesteśmy na tym etapie rozwoju medycyny tego procesu zatrzymać.
Ile zastrzyków jest standardowo wykonywanych podczas terapii?
W chorobie zwyrodnieniowej podajemy jedno wstrzyknięcie. Jeśli są to świeże uszkodzenia również jedno, choć w momencie kiedy po 3-4 tygodniach nie uzyskujemy zadowalającego efektu, można zabieg powtórzyć.
Czy zastrzyki są bolesne?
Jak każda ingerencja wiąże się z pewnym dyskomfortem. Najpierw musimy pobrać krew z okolicy zgięcia łokciowego, jak przy standardowym pobieraniu krwi.
Podawanie do środka stawów (w chorobie zwyrodnieniowej) jest praktycznie bezbolesne, jest to jedynie wkłucie. Kiedy leczymy na przykład entezopatie i wykonujemy zastrzyk w inne okolice ciała, na przykład w okolice ścięgien, łąkotek czy więzadła, może to wiązać się z większym bólem. Wtedy dla komfortu Pacjenta, wykonujemy znieczulenie miejscowe.