Usługi dodatkowe do zabiegu in vitro

Pary, które decydują się na zapłodnienie in vitro mają możliwość przeprowadzenia dodatkowych zabiegów, które podnoszą skuteczność procedury.

Oferowane przez nas zabiegi dodatkowe do zabiegu in vitro można podzielić na:

• mające na celu selekcję najlepszych plamników (MACS, PICSI),
• mające na celu przygotowanie jamy macicy (m.in.: badanie receptywności endometrium-ERA),
• mające na celu zwiększyć odsetek zapłodnień (aktywacja oocytów),
• mające na celu zwiększenie szans na implementację zarodka (kultywacja do stadium blastocysty, Assisted Hatching, EmbryoGlue, PGD, PGS-NGS, Primo Vision).

Lekarz na podstawie wyników badań oraz konsultacji z embriologiem doradzi ewentualne dodatkowe zabiegi najbardziej odpowiednie do sytuacji medycznej.

Na tym etapie pacjenci naszej Kliniki mają możliwość konsultacji z embriologiem.

Aktywacja oocytów (pożywka z jonami wapnia)

Zwiększa skuteczność procedury In Vitro ICSI. Komórka jajowa po zapłodnieniu przez plemnik (oocyt) jest umieszczana w specjalnej pożywce (medium) z jonami wapnia. Proces ten zwiększa liczbę zapłodnionych oocytów, ma to szczególne znaczenie u par, które w poprzednich cyklach uzyskały niski odsetek zapłodnień.

Assisted Hatching

Polega na zmniejszeniu grubości lub całkowitemu mechanicznemu przerwaniu ciągłości osłonki otaczającej zarodek. Ułatwia zagnieżdżenie się zarodka w jamie macicy. Assisted Hatching stosowany jest m. in. u kobiet powyżej 35 lat oraz pacjentek z zaburzeniami hormonalnymi. Nacięcie otoczki zarodka podwyższa skuteczność procedury zapłodnienia in vitro, dlatego polecamy je również pacjentom, u których wcześniejsze próby in vitro zakończyły się niepowodzeniem.

Badania genetyczne zarodka

Diagnostyka przedimplantacyjna pozwala na ocenę genetyczną zarodka w celu stwierdzenia jego poprawności lub wykrycia wad jeszcze przed podaniem go do jamy macicy kobiety. Wykonuje się ją w dwóch wariantach badań:

PGD (preimplantation genetic diagnosis)

Metoda zalecana dla par, które wiedzą, że przynajmniej jedno z partnerów jest obciążone genetycznie, zwłaszcza w zakresie tzw. chorób jednogenowych (np. mukowiscydoza, choroba Huntingtona, hemofilia, dystrofia mięśniowa i inne).
Dlaczego warto wykonać badanie PGD?
Badanie umożliwia potwierdzenie lub wykluczenie obecności wad genetycznych u zarodków. W przypadku potwierdzenia wad, pozwala na uniknięcie nadmiernej ilości transferów i mrożenia zarodków obciążonych genetycznie. Jednocześnie, daje parze pełną wiedzę o zagrożeniach i możliwość skorzystania z dawstwa komórek rozrodczych.

PGS – NGS (preimplantation genetic screening)

Do badania zarodków tą metodą kwalifikowane są pary, które nie mają stwierdzonej choroby genetycznej a pomimo tego, kolejne próby zajścia w ciążę kończą się niepowodzeniami lub poronieniami nawracającymi.

Dlaczego warto wykonać badanie PGS-NGS?

• Stwierdzenie obciążeń genetycznych u zarodków pozwoli uniknąć kolejnych nieudanych, stresujących i kosztownych cykli in vitro z użyciem własnych komórek rozrodczych.
• U par, w których wiek kobiety przekracza 38 lat, badanie wykrywa obciążenie zarodka wieloma chorobami m.in zespołem Downa, zespołem Pataua, zespołem Edwardsa. Możliwe jest wówczas wybranie zarodków prawidłowych genetycznie, unikając transferu zarodków z wadami.
• Jeśli w ramach badania PGS potwierdzona zostanie prawidłowość zarodków, ich transfer do jamy macicy zwiększy szansę zajścia w ciążę do 60-70%.
• U par z bardzo niskimi parametrami nasienia, dzięki tej metodzie możliwe jest stwierdzenie przyczyn niepowodzeń zajść w ciążę. Taka diagnostyka umożliwia zastosowanie innych rozwiązań medycznych w celu uzyskania potomstwa.

Embryo Glue

Jest to enzym zwiększający zdolność zagnieżdżenia się zarodka od 10-15% .

EmbryoGen

Podłoże wykorzystywane do rozwoju zarodków posiada wysoką koncentrację czynnika wzrostu GM-CSF, którego niedobór odpowiada za wczesne poronienia. Jego skuteczność została potwierdzona badaniami wśród kobiet, które doświadczyły wcześniej poronień.

MACS – Selekcja plemników aktywowana w polu magnetycznym

Jest to metoda, która pozwala na oddzielenie plemników martwych lub z uszkodzonym DNA, od plemników prawidłowych i  tych o niskim stopniu uszkodzenia DNA. Nasienie przygotowane drogą selekcji w polu magnetycznym charakteryzuje się lepszą jakością i ruchliwością plemników oraz niższym indeksem nieprawidłowej budowy morfologicznej plemników.

Selekcja plemników to naturalny proces

W warunkach prawidłowego zapłodnienia, u zdrowych kobiet również dochodzi do selekcji plemników w trakcie ich wędrówki do komórki jajowej. Uważa się, że średnio na każde 100 000 000 plemników w nasieniu, tylko 1 000 000 dostaje się do macicy, aby następnie wziąć udział w zapłodnieniu. Jest to naturalny proces, który w przypadku zastosowania metod zapłodnienia pozaustrojowego powinien być przeprowadzony w warunkach laboratoryjnych.

Komu jest zalecana selekcja plemników w polu magnetycznym?

Procedura ta jest zalecana zwłaszcza pacjentom, u których stwierdzono podwyższony odsetek plemników z uszkodzonym DNA (DFI >30%).

PICSI

Jest to metoda selekcji dojrzałych plemników do zapłodnienia metodą ICSI (docytoplazmatycznej mikroiniekcji plemnika) przy pomocy kwasu hialuronowego. Urządzenie do selekcji nasienia PICSI imituje naturalne związanie dojrzałego plemnika ze wzgórkiem jajonośnym, co jest ważnym etapem selekcyjnym podczas zapłodnienia naturalnego.

Primo Vision

System monitorowania zarodków Primo Vision umożliwia ocenę aktualnego rozwoju zarodka, w warunkach laboratoryjnych, od momentu zapłodnienia, do czasu umieszczenia zarodka w macicy.

Zalety systemu Primo Vision:

• zarodek przebywa w stałych, bezpiecznych warunkach, ponieważ nie ma konieczności otwierania inkubatora w celu dokonania jego oceny morfologicznej,
• ciągła obserwacja procesu podziału komórkowego zarodka, dzięki zainstalowanym kamerom,
• zwiększenie szansy na zajście w ciąże, dzięki możliwości wyboru najlepiej prognozującego zarodka,
• zmniejszenie ryzyka poronienia, z powodu wyboru zarodka, który w procesie dojrzewania ulegał nieprawidłowym podziałom,
• zmniejszenie liczby wystąpienia ciąż mnogich, poprzez umieszczenie tylko jednego zarodka w macicy.

W inkubatorze umieszcza się mikroskopy wyposażone w kamery, które tworzą ciągły zapis etapów rozwoju zarodka. Od momentu zapłodnienia do dnia transferu, system wykonuje z częstotliwością co 5-20 min. zdjęcia. Metoda ta pozwala na ocenę częstotliwości i jakości podziału komórkowego zarodka. Ma to decydujące znaczenie przy wyborze najlepiej rokującego embrionu.