Ozonoterapia

Ozon zwalcza w organizmie wszelkie bakterie, pierwotniaki, grzyby i wirusy odpowiedzialne za zakażenie. Leczy przypadki, w których rutynowe metody okazują się nieskuteczne, w tym  przewlekłe stany zapalne. Przyspiesza i ułatwia procesy gojenia ran pooperacyjnych, aktywuje układ odpornościowy oraz zmniejsza odczucie bólu.

Kiedy zdecydować się na ozonoterapię

Ozonoterapię można stosować przy:

• chorobach alergicznych,
• chorobach autoimmunologicznych np.: chorobie Leśniowskiego-Crohna, reumatoidalnym zapaleniu stawów, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego,
• infekcjach wywołanych przez bakterie beztlenowe, również w przypadku lekooporności),
• boreliozie,
• infekcjach wirusowych (w tym wspomagająco w wirusowych zapaleniach wątroby),
• infekcjach grzybiczych,
• leczeniu ran, odleżyn, oparzeń i owrzodzeń o różnej etiologii,
• stopie cukrzycowej,
• miażdżycy zarostowej kończyn i związanym z nią niedokrwieniem,
• zaburzeniach ukrwienia mózgowego,
• cukrzycy i jej powikłaniach,
• chorobach układu krążenia: niedokrwiennej serca, wieńcowej, chromaniu przestankowym,
• nawracających bólach głowy, migrenach,
• obniżonej odporności,
• przewlekłym uczuciu zmęczenia,
• rekonwalescencji po przebytych operacjach,
• pourazowym zapaleniu kości, tkanek miękkich i infekcjach wokół endoprotez,
• przetokach odbytu,
• chemioterapii i radioterapii (w przypadku niektórych chorób nowotworowych) – wspomagająco,
• stwardnieniu rozsianym – wspomagająco
• chorobach oczu: zwyrodnieniu plamki żółtej, retinopatii cukrzycowej i zapaleniu spojówek,

Jak przebiega ozonoterapia

Podczas wizyty lekarz kwalifikuje pacjenta do zabiegu i ustala przebieg kuracji: sposób podawania ozonu, dawek, częstotliwości, długości terapii. Istnieje kilka metod leczenia ozonem, na które może zdecydować się pacjent:

• Autohemotransfuzja – od pacjenta pobierane jest w zależności od potrzeby 10-20 ml lub 100-150 ml krwi żylnej. Następnie krew jest ozonowana i podawana pacjentowi z powrotem w postaci wlewu dożylnego.
• Kąpiel w gazowej mieszaninie tlenowo-ozonowej – na chorą kończynę nakładany jest hermetyczny worek. Do tak przygotowanej komory wpuszczana jest mieszanina tlenowo-ozonowa. Czas trwania zbiegu około 40 minut.
• Oczyszczenie rany i założenie opatrunku z wykorzystaniem maści/oliwki ozonowanej.
• Płukanie zatok ozonowaną solą fizjologiczną.
• Podawanie ozonu dojelitowo (rektalnie) – polega na wprowadzeniu mieszaniny tlenowo-ozonowej bezpośrednio do jelita, skąd ozon przedostaje się do krwi. Zabieg jest bezbolesny, podaż gazu reguluje sam pacjent, by zapewnić sobie optymalny komfort. Poza konkretnymi wskazaniami leczniczymi, ta metoda znajduje zastosowanie u dzieci i dorosłych, u których występuje problem z dostępem żylnym. Czas trwania zabiegu około 30 minut.
• Podawanie ozonowanej soli fizjologicznej do worka spojówkowego – polega na zakropleniu oczu ozonowaną solą fizjologiczną.
• Wlew dożylny (kroplówka) – polega na podawaniu pacjentowi naozonowanej soli fizjologicznej w postaci wlewu dożylnego (kroplówki). Czas trwania zabiegu około 30 minut.
• Wstrzyknięcia podskórne – to podawanie mieszaniny tlenowo-ozonowej drogą iniekcji pod skórę lub domięśniowo w miejsce zmienione chorobowo. Czas trwania zabiegu około 40 minut.